Showers His grace on those who worship Him by Chanting his Divine Names and surrendering at His lotus feet

Nama Article 29th June 2014

 

Srimad Bhagavatham 6:4:33

 

योऽनुग्रहार्थं भजतां पाद-मूलम्

अनाम-रूपो भगवान् अनन्तः

नामानि रूपाणि च जन्म-कर्मभिर्

भेजे स मह्यं परमः प्रसीदतु

 

May that almighty and infinite supreme be gracious to me, who, though devoid of name and form has manifested from time to time with various Forms and Names to shower His grace on those who worship Him by Chanting his Divine Names and surrendering at His lotus feet

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

I give people what they want in the hope that they will begin to want what I want to give them

Nama Article 23rd June 2014

 

Srimad Bhagavatham 5:19:27

 

सत्यं दिशत्य् अर्थितम् अर्थितो नृणां

नैवार्थदो यत् पुनर् अर्थिता यतः

स्वयं विधत्ते भजताम् अनिच्छताम्

इच्छापिधानं निज-पाद-पल्लवम्

 

True, the Lord grants one's prayers when implored by them; but certainly He does not confer the best and real boon as is evident from the fact that their supplication is renewed after their prayer is granted. To them who adore Him by Chanting the Divine Names, seeking nothing of Him, He reveals on His own accord His own lotus-feet, which satiate one's longings for all time.

-----------

"I give people what they want in the hope that they will begin to want what I want to give them!"

(Shirdi Mahatma)

 

Please check these: Excerpts from a discourse by our Sri Sri Muralidhara Swamiji

 

மண்ணுலக ஆசைகளும் விண்ணுலக ஆசைகளும் கணப்பொழுதில் நல்கிடும் கீர்த்தனம் பாடீரே!

Oh, ye, sing! Oh, ye, sing! The HYMN which in a moment fulfills worldly and heavenly aspirations!

 

अकामः सर्वकामो वा मोक्षकाम उदारधीः ।

 

It will bestow all kinds of welfare, material and spiritual........

 

When we chant 'Krishna Krishna! Krishna Krishna! Krishna Krishna!'.....

 

You have wished for 'Dharma', 'Artha' (wealth), 'Kama' (ambitions) and 'Moksha' (God). All these four can be attained by performing service to Lord Sri Hari.

 

I am not able to find any way other than the repeated chanting of the Divine Names to gain the purushartas of dharma, artha, kama and moksha in this age of Kali

 

he should wait upon the Lord Himself with an intense practise of Devotion carried on uninterruptedly for the sake of final beatitude.

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

Where His name is, there He also is.

Nama Article 22nd June 2014

 

Swami Papa Ramdas

 

Where His name is, there He also is. So, let us constantly repeat His glorious name and realise Him within ourselves. Truly, the whole universe is filled with Him. All, all is He, and He alone…..

 

Please check these: Excerpts from a discourse by our Sri Sri Muralidhara Swamiji

 

"My Father alone exists, nothing else; nobody else"

 

Likewise, it is enough, if we know that someone called God exists and the only way to reach him is Chanting His Name.

 

Where does THE Supreme Omnipotent wants to be?!!

For where two or three are gathered together in My Name, there am I in the midst of them - Matthew: 18:20

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

Merging the trinity of Love, Lover, and Beloved, one should worship God by Chanting His Divine Names with love and pure love alone

Nama Article 21st June 2014

 

Narada Bhakti Sutra

 

त्रिरूपभङ्गपूर्वमकम् नित्यदास्यनित्यकान्ताभजनात्मकं प्रेम कार्य प्रेमैव कार्यम् ।

 

Merging the trinity of Love, Lover, and Beloved, one should worship God by Chanting His Divine Names with love and pure love alone which is like that of a eternal servant or His eternal bride.

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

Purpose of prayer and who is dear to Lord Krishna by His own words

Nama Article 19th June 2014

 

Purpose of prayer and who is dear to Lord Krishna by His own words

 

Source: Bhagavad Gita - English Translation by Swami Sivananda

 

12.13 He who hates no creature, who is friendly and compassionate to all, who is free from attachment and egoism, balanced in pleasure and pain, and forgiving.

12.14 Ever content, steady in meditation, self-controlled, possessed of firm conviction, with the mind and intellect dedicated to Me, he, My devtoee, is dear to Me.

12.15 He by whom the world is not agitated and who cannot be agitated by the world, and who is freed from joy, anger, fear and anxiety -- he is dear to Me.

12.16 He who is free from wants, pure, expert, unconcerned, and free from pain, renouncing all undertakings or commencements -- he who is (thus) devoted to Me, is dear to Me.

12.17 He who neither rejoices, nor hates, nor grieves, nor desires, renouncing good and evil, and who is full of devotion, is dear to Me. 

12.18 He who is the same to foe and friend, and also in honour and dishonour, who is the same in cold and heat and in pleasure and pain, who is free from attachment.

12.19 He to whom censure and praise are equal, who is silent, content with anything, homeless, of a steady mind, and full of devotion -- that man is dear to Me.

12.20 They verily who follow this immortal Dharma (law or doctrine) as described above, endowed with faith, regarding Me as their supreme goal, they, the devotees, are exceedingly dear to Me.

 

अद्वेष्टा सर्वभूतानां मैत्रः करुण एव च ।

निर्ममो निरहंकारः समदुःखसुखः क्षमी ॥१२- १३॥

संतुष्टः सततं योगी यतात्मा दृढनिश्चयः ।

मय्यर्पितमनोबुद्धिर्यो मद्भक्तः स मे प्रियः ॥१२- १४॥

यस्मान्नोद्विजते लोको लोकान्नोद्विजते च यः ।

हर्षामर्षभयोद्वेगैर्मुक्तो यः स च मे प्रियः ॥१२- १५॥

अनपेक्षः शुचिर्दक्ष उदासीनो गतव्यथः ।

सर्वारम्भपरित्यागी यो मद्भक्तः स मे प्रियः ॥१२- १६॥

यो न हृष्यति न द्वेष्टि न शोचति न काङ्क्षति ।

शुभाशुभपरित्यागी भक्तिमान्यः स मे प्रियः ॥१२- १७॥

समः शत्रौ च मित्रे च तथा मानापमानयोः ।

शीतोष्णसुखदुःखेषु समः सङ्गविवर्जितः ॥१२- १८॥

तुल्यनिन्दास्तुतिर्मौनी सन्तुष्टो येन केनचित् ।

अनिकेतः स्थिरमतिर्भक्तिमान्मे प्रियो नरः ॥१२- १९॥

ये तु धर्म्यामृतमिदं यथोक्तं पर्युपासते ।

श्रद्दधाना मत्परमा भक्तास्तेऽतीव मे प्रियाः ॥१२- २०॥

 

Please check these: Excerpts from a discourse by our Sri Sri Muralidhara Swamiji

 

Preamble of Namadwaar, Nama Dwaar - Purpose and Plan

 

God is for all. Each and everyone have the right to attain God. Bhagavan Nama japa is the universal way

 

His simplicity and purity have inspired many young people to follow the path of dharma

 

Universal brotherhood will become reality only if we all understand that we are all Children of the same Paramathma – Almighty

 

Universal brotherhood and peace can be acheived by Chanting the Divine Name of God

 

He preached the universal brotherhood of man and the fatherhood of God to all people.

 

Real tolerance, real national integration and compassion can come about only through such Mahans who have attained Oneness with God.

 

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

இதெல்லாங்கூட வேண்டாம், 'இந்தக் குழந்தை நன்...னா இருக்கணும்'என்று அவர் நினைத்துவிட்டாலே போதும்;அதுவே உபதேச ''லிங்க்''தான்.

Nama Article 12th June 2014

 

Source: தெய்வத்தின் குரல் - மூன்றாம் பகுதி by Sri Sri Chandrasekharendra Saraswati [Maha Periyava] of Kaanchi Kaamakoti Peetam (today is Maha Periyava's Jayanthi)

 

இதெல்லாங்கூட வேண்டாம், 'இந்தக் குழந்தை நன்...னா இருக்கணும்'என்று அவர் நினைத்துவிட்டாலே போதும்;அதுவே உபதேச ''லிங்க்''தான்.

 

பொதுவாக, பெரும்பாலாக, குருவின் அநுக்ரஹ சக்தி சிஷ்யனுக்கு மந்த்ர உபதேசம் என்ற 'லிங்க்'மூலமே பாய்கிறது. வாயால் ப்ரஸங்கம் பண்ணி, எக்ஸ்ப்ளெயின் செய்யாதவராக இருக்கிற மஹாத்மாக்கள் கூட 'மந்த்ரோபதேசம்'என்ற ஒன்றை மாத்திரம் பண்ணிவிடுவதே பெரும்பாலும் நாம் பார்ப்பது. கதைகளில் படிக்கிறோம்;ஒரு மஹானால் தனக்கு உய்வு கிடைக்காதா என்று அவரிடம் போய் அநேக சிஷ்யர்கள் காத்துக் கிடப்பார்கள். அப்புறம் என்றைக்காவது ஒரு நாள் அவர் சிஷ்யனுக்கு ஒரு மந்த்ரம் உபதேசித்து விடுவார். அதிலிருந்து இவனுக்கு ஞானம் பிரகாசமாகத் தொடங்கிவிடும். எப்படியாவது இம்மாதிரி குரு வாயிலிருந்து மந்த்ரோபதேசம் வாங்கிக் கொண்டுவிட வேண்டும் என்பதற்காகத் தபஸ் இருந்து, தந்திரம் பண்ணினவர்கள் கூட உண்டு.

 

கபீர்தாஸுக்கு ராமாநந்தர் என்ற மஹானிடமிருந்து ஸ்ரீராம மந்த்ர உபதேசம் வாங்கிக்கொள்ள வேண்டுமென்று ஆசை. இவரோ முஸ்லீம், ஹிந்துவாகப் பிறந்து முஸ்லீம் வீட்டில் முஸ்லீமாகவே வளந்தவர் என்பார்கள். அதனால் தமக்கு ராமாநந்தர் உபதேசம் பண்ணமாட்டாரோ என்று இவருக்குப் பயம். இதனால் ஒரு யுக்தி பண்ணினார். என்ன யுக்தி என்றால், ப்ராம்ம முஹ¨ர்த்த*இருட்டிலே, கங்கையின் படித்துறையிலே, ராமாநந்தர் வருகிற வழியில் போய்ப் படுத்துக் கொண்டு விட்டார். உஷத்கால ஸ்நானத்துக்கு வந்த ராமாநந்தர் கவனிக்காமல் படியிலே கிடந்தவரை மிதித்து விட்டார். இதையே பாத தீ¬க்ஷ என்று கபீர் எடுத்துக் கொண்டார். ('தீ¬க்ஷ'விஷயத்துக்கு அப்புறம் வருகிறேன்) மிதித்தவுடன் அது ஒரு மனுஷ்ய சரீரம் என்று ராமாநந்தருக்குப் புரிந்துவிட்டது. அபசாரமாக ஒன்றைப் பண்ணிவிட்டால் உடனே பிராயச்சித்தமாக ''சிவ சிவ'' என்றோ ''ராம ராம''என்றோ சொல்வதுதானே வழக்கம்?இவர் பேரே ராமாநந்தராயிற்றே!

 

ஒரு ஜீவனைக் காலால் மித்தித்துவிட்டோமே என்று பதறினவர், ''ராம ராம''என்று சத்தம் போட்டுச் சொல்லிவிட்டார். கபீர்தாஸ் அதையே உபதேசமாக எடுத்துக் கொண்டார். தன் நிமித்தமாக அவரை எப்படியாவது ராம நாம தாரக மந்த்ரத்தைச் சொல்ல வைத்துவிட்டால் அதுவே தனக்கு உபதேசம் என்றுதான் இப்படி வேண்டுமென்றே அவர் மிதிக்கும்படியாக வந்து இவர் படியிலே கிடந்தது!

 

எதற்குச் சொன்னேனென்றால் குரு வாய் வார்த்தை சொல்ல வேண்டுமென்றில்லாவிட்டாலும் அநேகமாக இப்படிப்பட்டவருக்குக் கூடச் சிஷ்யரிடம் மந்த்ரோபதேசம் என்ற ஒன்றினால்தான் ஒரு ஜீவ ஸம்பந்தமுண்டாகிறது. இந்த மந்த்ரோபதேசத்தைத்தான் 'வார்த்தை', 'திருவார்த்தை'என்றெல்லாம் சொல்வார்கள். 'ஒரு வார்த்தை'என்றும் பாடல்களில் வரும் - அதாவது வேறே வார்த்தைகள் எதுவும் உபதேசத்துக்கு வேண்டாவிட்டாலும் மந்த்ரம் என்கிற ஒரே ஒரு வார்த்தை மட்டும் வேண்டும் என்று அர்த்தம். ''மூர்த்தி, தலம், தீர்த்தம் முறையால் தொடங்கினர்க் (கு) ஓர் வார்த்தை சொலச்சற்குருவும் வாய்க்கும் பராபரமே''என்று தாயுமானவர் இதைத்தான் சொல்கிறார்.

 

ஆகையினாலே மந்த்ரம் உபதேசிக்கிறவர் குரு என்று ஏற்பட்டிருக்கிறது. உள்பெருமை உள்ள ஒரு மஹானை குரு என்பது அவர் வெளியில் ஒரு சிஷ்யனுடன் ஸம்பந்தப்படும் போதுதான். இந்த ஸம்பந்தம் முக்யமாக மந்த்ரோபதேசத்தாலேயே ஏற்படுகிறது. குரு என்பவர் ஒரு ஸமயத்தில் மந்த்ரத்தை உபதேசித்துவிட்டால் போதும். அப்புறம் கூடவே சிஷ்யனை உட்கார்த்தி வைத்துக்கொண்டு, அவனுக்கு விஸ்தாரம் பண்ணி, அவனை அப்யஸிக்கப் பண்ண வேண்டும் என்றில்லை. இப்படி long-term training கொடுப்பதென்பது ஆசார்யனுக்குத்தான் ஏற்பட்ட பொறுப்பு. மஹானான குரு அகஸ்மாத்தாகச் செய்கிறது போலக்கூட ஒரு மந்த்ரத்தைச் சொல்லிவிட்டு, அவர் பாட்டுக்குப் போய்விடுவார். ஆனாலும் அதனாலேயே ஸ¨க்ஷ்மமாக அவருக்கும் சிஷ்யனுக்கும் 'லிங்க்'ஏற்பட்டு, மந்த்ரத்தின் மூலமாக அநுக்ரஹ சக்தி (அநுக்ரஹத்தின் மூலமாக மந்த்ர சக்தி என்றும் சொல்லலாம்) சிஷ்யனுக்குள் வேலை செய்ய ஆரம்பித்துவிடும்.

 

ரொம்பவும் உசந்த குருவாயிருந்தால், அல்லது சிஷ்யன் ரொம்ப பக்வியாக (பக்குவமானவனாக) இருந்தால் இந்த மந்த்ர ரூபமான வாயுபதேசம் கூட வேண்டியதில்லை. ஆனாலும் ஏதோ ஒரு தினுஸில் 'லிங்க்'இருக்க வேண்டுமென்றேனே, அது இங்கே வேறெப்படி ஏற்படும்?குரு இவனை ஒரு பார்வவை பார்த்து விட்டாலே போதும். அதுவே உபதேசந்தான். அந்தக் கடாக்ஷம் இவனுக்கு உள்ளே போய் வேலை செய்ய ஆரம்பித்துவிடும் அல்லது அவர் இவனைத் தொட்டுவிட்டால் அந்த ஸ்பரிசமே உபதேசமாகிவிடும். இதெல்லாங்கூட வேண்டாம், 'இந்தக் குழந்தை நன்...னா இருக்கணும்'என்று அவர் நினைத்துவிட்டாலே போதும்;அதுவே உபதேச ''லிங்க்''தான்.

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

By Chanting the Divine Names of the Lord the devotee realizes Him soon, through His grace

Nama Article 9th June 2014

 

Narada Bhakti Sutra, blessed to this world by Sage Narada, explains what is True Devotion and tells us the practices to be followed to attain True Devotion to Lord.

 

Sutra 80

 

स कीर्त्यमानः शीघ्रमेवाविर्भवत्यनुभावयति भक्तान् ।

 

Sa keerthyamAna: sheegramEva Aavirbhavati anubhAvayati bhaktAn

 

By Chanting the Divine Names of the Lord the devotee realizes Him soon, through His grace. He manifests himself to the devotee.

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

One must Chant the Divine Names of the Lord in all circumstances and at all times

Nama Article 8th June 2014

 

Narada Bhakti Sutra, blessed to this world by Sage Narada, explains what is True Devotion and tells us the practices to be followed to attain True Devotion to Lord.

 

Sutra 79

 

सर्वदा सर्वभावेन निश्चिन्तैः भगवानेव भजनीयः ।

 

Sarvada sarvabhavena nischintaih: bhagavaneva bhajaneeyah:

 

One must Chant the Divine Names of the Lord in all circumstances and at all times, looking on this universe asone with Him, with one's mind free from all anxieties and worries.

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

I hold myself just as a father who takes care of everyone in the family dutifully.

Nama Article 2nd June 2014

 

Excerpts from a discourse by our Sri Sri Muralidhara Swamiji

 

I am doing lot of dhyăna, japa, Nămasankirtan, Bhăgavata părayana, Utsava, etc. but, never have I prayed for anything to Perumăl - worldly or otherwise! I enjoy performing prabodanam, puja, etc. I take pleasure in doing all these. That is all! There is no intention behind it. How do I feel? Let me keep doing all these and those who come here will attain whatever they come here for. Let me leave everything to Bhagavăn. I hold myself just as a father who takes care of everyone in the family dutifully. Bhagavăn takes care of those who come here and blesses them according to their intention and sincerity. It all depends on each one's faith and involvement. So, I do not pray for anything to Bhagavăn. There is no need for it. Do we know what is good or bad for us? Similarly, I do not remember about any 'shakti' that I have. I do not keep it all in my memory. Such thoughts should never rise in us. We should go about in the world just as an ordinary man does.

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare

God taught him to take His Name constantly in order to purify his mind, because the pure mind alone can see Him.

Nama Article 1st June 2014

 

Swami Papa Ramdas

 

Ramdas will tell you how God made him approach Him and in what way he was related to God from the very beginning. First, God created in this servant's heart a keen longing to realise Him. Ramdas looked upon God as his master and mother, and upon himself as a servant and child. His one great desire was to see Him, to realise Him and feel His presence, and God taught him to take His Name constantly in order to purify his mind, because the pure mind alone can see Him. The relationship between him and God was established by the power of the Name. And when it was established God's grace, light, peace, purity and joy entered him. The holy Name kept up a continuous contact between God and Ramdas. He went on repeating the Name and he found it sweeter than nectar. He began to drink it day after day until he was merged in the Divine Consciousness. In that state the servant became one with the Master and the child became one with the Mother.

 

Chant the Mahamantra Nama kirtan :

 

Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare
Hare Krishna Hare Krishna Krishna Krishna Hare Hare